Płacz

Płacz

Nie na wszystko pomoże

Nie zawsze jest bronią,

Nie zawsze wzbudza litość

Nie zawsze oczyszcza

Dlaczego więc płaczę?

Dlaczego wylewam tysiące łez?

I jedyne czego chcę

To przytulenie, miłość

Bliskość

Chcę zwinąć się w kłębek

O wszystkim zapomnieć

I w spokoju płakać

Chcę zapomnieć 

O Tobie

O tym co się stało

I co to dało?

Płacz mi już nie pomoże

Szloch zwraca niechcianą uwagę

Ja po prostu chcę w samotności

Położyć się i płakać

Powodu zbytniego nie mam

Chcę po prostu

Chcę po prostu

Przestać czuć ten ból

Nawet nie znam przyczyny

Dlaczego teraz tak nagle 

Śmierci sobie życzymy.

Rana w sercu  się jednak goi

Ale jak na złość

Robi to bardzo powoli.

"Nie wszystko da się ocalić"

Czasem nie wszystko da się

ocalić

Czasem nawet dobre uczucia

trzeba do kosza wywalić

A zostać z przemyśleniami

Czasem więź łącząca ludzi

wypala się

Wtedy świat dla nich

zawala się

 

Nie podziałają wtedy pocieszenia

Nie pocieszy użalanie się

Albo ich historia będzie trwać

dalej

Albo nie

Niczego nie przewiduję

Chociaż nie

Mówię że jeszcze ich zobaczymy

Jak są razem

 

To co zgotował los

nie w sposób przewidzieć

Nie w sposób powiedzieć

Co za godzinę spotka mnie albo Ciebie

 

Przeznaczenie to zagadka

Jest dla nas jak pod nogi kładka

Albo pozwoli nam przejść dalej

Albo się pod nami zawali

Szaleństwo

Czy wolno osądzać kto jest szalony?
A kto zrównoważony?
Czy rozpoznajemy takie osoby?
Czy tolerujemy?
Każda osoba jest wyjątkowa.
Każda osoba jest w swój sposób szalona.
Nie każdy jest szalonym naukowcem.
Ne każdy to kapelusznik.
Ale każdy to osoba.
A każda osoba jest na swój sposób szalona.

Tak więc nie osądzaj, bo nie wiesz.
Czy szaleństwo nie dopadnie również Ciebie.
Możesz teraz być normalny,
Później nie pozbierasz się po odbiciu palmy.

Szalonym nie zawsze trzeba być samemu.
Możemy być szaleni razem.
Przyjaciele.
Często rozleniwieni.
Niedoświadczeni..
Potrzebujemy tego szaleństwa.
Młodymi zawsze nie będziemy.
Mimo wszystko nie wszyscy wykorzystujemy.
Ten czas, kiedy jesteśmy młodzi.
I trochę szaleństwa,
Które nam jeszcze teraz nie szkodzi.

Śmiech szaleńca
Mnie zawsze nakręca.
Do zabawy.
Bez obawy.
Że zegar tyka.
A nasz czas umyka.

Nie wszystko jak z bajki

Nie wszystko jest jak z bajki.
Nie każdy jest księciem
Nie każda dziewczyna może być ksieżniczką

Nie wszystko jest jak z bajki
Tu nie zawsze jest happy end
Ja to wiem
Ale czy i ty to wiesz?

Żyjemy marzeniami
Złudnymi wyobrażeniami
Myślimy że kochamy
A tak na prawdę nienawidzimy. .

Daliście nadzieję.

Daliście nadzieję,
Że mimo iż mi wiatr w twarz wieje
Nie poddam się, nie rozkleję.
Trwać dalej może spróbuję.
Jednak kiedy moje siły szacuję
Dedukuję,  że jednak jestem słaba
I to jest najprawdziwsza prawda.

Czy podważasz to co sam zauważasz?
Chcesz wierzyć, że jestem tym kim 

Chcesz żebym była??
Chcesz sprawić ze będę się czuła jak w niebie.
Jednak tak nie będzie.
Nie uszczęśliwisz mnie.
Ja to wiem.
I nie wybieram Ciebie.

Przeżywam historię...

Przeżywam historię
Niekoniecznie moją
Przeżywam decyzje
Niekoniecznie moje
Płaczę po starcie
Niekoniecznie mojej

Czy wiesz jak to jest przeżywać historię bohatera powieści?
W niektórych głowach się to całkowicie nie mieści.
Ale nie w mojej.
 

W mojej głowie każda historia coś wieczorem mi opowie.
Czegoś błędy innych nauczą.
Rady starszych pouczą.

Czyjeś emocje stają się moimi
I czuję że nie powinnam się dzielić nimi.
Czuję, że są moje.

Samobójstwo. Nadzieja.

Problemy, z którymi się zmierzam.

Pytania, które rozważam.

Ludzi, których kocham.

Czasem nienawidzę tego wszystkiego,

Co każe mi podważać

Sens życia.

Czasem chcę po prostu zasnąć,

Uspokoić się i pomyśleć

Czego tak na prawdę nienawidzę

 

Nadzieja jest wszystkim, co mam

Co mogę zaoferować Wam

By jednak walczyć,

Nie poddawać się

Mimo wylanych niepotrzebnie łez

Zastanawiam się, czy beze

mnie jako ciężaru

Będzie nektórym łatwiej

Ale dochodzędo wniosku,

Że się oszukuję...

 

W chwilach słabości,

Gdy chcę po prostu byc sama.

Podważam wszystko, co było mi dane.

Równocześnie.

Wlewam w siebie

Kubeł nadziei

Która pomaga

Się z niesprawiedliwym i ciężkim życiem zmagać.

 

 

Obiecałam sobie,

Że będe silna

W chwili zwątpienia

W sens istnienia

Powiem sobie

Że nikt nigdy więcej nie

Zobaczy jak płaczę...

 

Czy widzisz cierpienie?

Niesprawiedliwość.

Czym ją określić?

Co jest niesprawiedliwe dla Ciebie, 

dla mnie już nie.

Czy sprawiedliwe jest,

by niewinny człowiek trafił do więzienia?

Za niewłaściwe oskarżenia?

By młody złodziej, dostał karę za kradzież.

Choćby odrobiny jedzenia?

Jeśli go nie ma?

My tu wiedziemy szczęśliwe życie

Nie wsłuchując się w płacz 

Opuszczonych ludzi na ulicy.

Dlaczego się nie przejmujemy?

Bo oni nie są nam bliscy.

Taka jest  odpowiedź.

Taka jest wymówka.

By nie pomóc.

I z pozornie czystym sumieniem

Śpieszyć się do domu.

Smutna stoję w oknie 

Rozmyślając nad rozmiarem cierpienia,

Które spotyka każdego z nas.

Nie zawesze widzimy,

Te drobne rzeczy,

Które męczą wyjątkową dziewczynę.

Niektórzy ukrywają się pod maską,

Siły i zimna, 

Zdystansowania.

Dziewczyna  się zastanawia.

Ma wymyślony plan na całe życie

Jednak, gdy jest sama ze swoimi problemami, 

Nie otoczonaa zadaniami,

Wszystko powraca

Dotychczasowy plan się do góry nogami przewraca

I nic z tym nie zrobisz,

Dopóki na świat i przyjaciół się nie otworzysz...

Lecz kiedy jesteś sama, 

Bez przyjaciela,

Wartego Twojej historii wysłuchania,,

I nie masz sił,

Wyciągasz żyletkę,

By stąd uciec, usnąć.

I udaje ci się

I tylko ja o tym wiem, 

Przez co przechodziłaś,

Dlaczego płakałaś.

I nikomu nie powiem, 

Bo to nasza tajemnica.

                                                       -----------------------------------------
Upss. Nie wchodziłam tu za często, ale w związku z przeczytaniem łzawej książki i jednego pięknego ff, dostałam weny. Jeszcze chyba dzisiaj naskrobie coś więcej, bo mnie ręce świerzbią. Pewnie jak to, będzie trochę smutne, ale nie pozwoję, żeby Was na długo dopadła chandra! Nie ! :D
 
EDIT 12.11.2014. Wiem, że ten wiersz nie jest zbyt pozytywny. Wiele ludzi może pomyśleć, że ten wiersz może podżegać do pewnych rzeczy. Dla mnie to jest okres przejściowy, dlatego raz mam wzloty i upadki, jak wszyscy. Dlatego, mimo iż wiersz jest ponury, chciałabym prosić, byście rozważyli co napisałam... i pomyśleli o światełku w tuneku... Ok?

Strach przed nieznanym

Strach przed nieznanym paraliżuje mnie
Nie powinno tak być,
Ja to wiem
Nic nie poradzę
Że zaraz się z równowagi wyprowadzę
Nie chcę by tak było
Nie chcę by wszystko się przede mną kryło
By po nocy wyło
By wewnątrz mnie żyło

Chcę być silna
By ktoś zobaczył
Że się nie dam
Prędzej umrę niż powiem
Że się poddaję
Nigdy już nie zobaczysz
Jak płaczę
Inaczej sobie nie wybaczę
Muszę przetrwać
Niczym już się nie przejmować
Odwagę odbudować
Siebie i świat na nowo poznać.

I zobaczysz tak się stanie..
Skończmy już to udawanie...

Inność

Czy inność jest taka zła?
Co to da
Jeśli będziemy tacy sami jak wszyscy?
Dusza artysty. Nie każdy ją ma.
Inna jestem
Ja to wiem
Ale nie znaczy to, że nie mam uczuć.
To one utożsamiają
Nawet jeśli nie zawsze pomagają

Każdy jest na swój sposób inny
I nie powinien z tego powodu czuć się winny
Czasem to lepiej
Jeśli jesteśmy biali
Na tle szarości
 

I mimo iż
Nie wiadomo ile razy będziemy się bali
Strach przed działaniem nie może władać naszym życiem
Mamy je tylko jedno
I w tym jest sedno
Cieszmy się każdą sekundą
Może to być nasza ostatnia.

Czy z kimś
Czy sami
Lepiej jak na tle szarości
Już zawsze będziemy biali.

!!!1000!!!!

Kochani!
Serdecznie chciałabym Wam podziękowac za ponad 1000 wyświetleń!!!
Nie wiecie ile to dla mnie znaczy i jak się jaram myślą, że ktoś czyta moje wypociny ;) !!!!!!!!  IIIppp podjarka totalna xD Love You so much, people xD

Ps. Przepraszam za nieobecność... Nie miałam weny aż do dzisiaj. Heh, często sie zastanawiam, dlaczego moją reakcją na ważniejsze wydarzenia w moim życiu jest pisanie. I wiecie co? Tak na prawdę nie wiem. Samo idzie. Czasem wiersze są lepsze, czasem gorsze, ale na pewno mogę śmiało za to dziękowac mojej mamie, która w moim wieku też pisała.. Hura Mamo!! Wychowałaś potwora ^^ Heh nie no nie zanudzam, choć jestem w doobrym humorze i mogłabym nawijać tak cały dzień, niestety nie mam na to tyle czasu xD No ni, chciałabym Was wszystkich pozdrowić serdecznie i DZIĘKUJĘ Wam z całego serca. Daliście mi wolę życia !! xD Nie no takiej notki chyba w życiu nie napisałam xD
Zwijam się. 
Lovciam xD
Eunika ^^

Droga życia

Droga życia 

Nie zawsze jest nie do przebycia

Nie zawsze jest łatwo

Czasem jest trudniej

Czasem po prostu nudniej

Czasem trzeba wybrać

Czy chcesz wytwarzać fale

Czy płynąć z prądem

Dwa wyjścia

Jedno rozwiązanie

Pierwsze. Czy zdecyduję się na nie?

Nie wiem. Coś lubię i tylko o tym zawsze marzyłam

Coś mnie intersuje i dopiero teraz na to oczy otworzyłam

Czy może być aż tak źle?

Mam nadzieję, że nie.

To my podejmujemy decyzje

ponosimy konsekwencje

Raz wzlatujemy.

później znowu upadamy

Tacy jesteśmy

może nigdy się nie poddamy

Zawsze naprzód idziemy.

Trzeba się czasem zatrzymać

pomyśleć i przemyśleć 

Wszystkie uczynki i słowa.

Popatrzyć wstecz 

przeanalizować

Dopiero później na spokojnie

Nowe kroki stawiać

Nowe wyzwania podejmować...

Tygrys w klatce...

Chaos w głowie denerwuje mnie

Bo nie wiem co kto powie

Informacje mieszają się

Uwolnić się chcę

Lecz w ogóle nie mogę

Wyjść za granice

Nie mogę nic zrobić

Tylko jak tygrys w klatce

Nerwowo dookoła chodzić

Patrzeć między prętami

Na ludzi z broniami

Którzy kręcą się w pobliżu

I patrzą

I obserwują

Czy przypadkiem

Nie wymknę się ukradkiem

Instynkt goni

Nie chce czasu trwonić

Przedłużać agonii

Zamknięcia w niewoli

A ja mu pozwolę

By przejął nade mną kontrolę

~*~

No i mam wenę. Siedzę w szkole. Teraz jest wolna lekcja i przepisuję dla Was to, do naskrobałam na lekcjach.

Szczerze?? Lubię się uczyć, ale nienawidzę szkoły...

Cholera dziwna jestem, nie?? xD

I see fire...

I see fire

I'll climb higher 

To mountains of life 

My style

Is everything I have

Stoję w płomieniach

I od niechcenia

Liczę sekundy do końca cierpienia

Nie wierzę, że to koniec

Mój umysł płonie

Ale nagle na sobie

Czuję te silne dłonie

które kończą moją agonię

Nie widzę osoby przede mną

Nic tak na prawdę nie widzę

Dławię się dymem

nie walczę o życie

Tego się właśnie wstydzę

Coraz mniej tlenu

Do mnie dociera

I nawet Jego ochrypły śmiech

już na mnie wpływu nie wywiera

Czuję że czas mi się kończy

Jakbym za życiem

Wysyłała list gończy

Lecz iskierka ucieka

Nie ma już człowieka

Którym byłam

I nagle stoję gdzieś z boku

Mam swoje ciało na widoku

Doznaję szoku

I próbuję dorównać kroku

Mężczyźnie który ucieka

z płonącego doku

I choć miałam dość życia

Nie wybaczę mu

Że mnie go pozbawił



~*~



Wspólna praca moja i Izy ;)
Dzx, że pomogłaś mi i dalaś wenę xD

Śmierć odbiera wszystko...

Śmierć odbiera wszystko

śmierć jest zawsze blisko

to dziwne uczucie

W sercu strachu kłucie

w jednej chwili jesteś

w następnej Cię nie ma

i masz tylko nadzieję

że zostaną po Tobie chociaż wspomnienia

Czy choć raz tego doświadczyłeś?

Czy kogoś znałeś?

Czy kogoś kochałeś?

a potem tak nagle go straciłeś

Straciłeś także nadzieję

że mimo iż ten świat się chwieje

Ty dalej będziesz miał siłę

by iść pod prąd

I nie wiadomo skąd

Nadzieja powraca

Ktoś nowy

Jest gotowy

By wyciągnąć Cię z dołka

Byś nie udawał kołka

Byś nauczył się walczyć

Ze stratą można nauczyć się żyć

Może być jak siostra uparta

Która nie jest w sumie nic warta

Nie rozstaniesz się z bólem

ale może stać się Twojego życia królem

Ciemność zawsze będzie jak gość

który robi na złość

narzucając się

Musisz zrobić wszystko co się da

By w ciągu dnia

Gdy ciemność jest uśpiona

a jej pomocnicy

przekonują twój umysł

że wszystko gra

Musisz wyrzucić ich za drzwi

serca i umysłu

Z pomocą przyjdą silne ramiona

Jeśli nie silne ramiona

To zrobi to ona

~*~

Przepraszam za tak długą nieobecność na obu blogach, lecz miałam szkołę (ach ta 3 gimnazjum) i wgl wenę dostałam dopiero wtedy, gdy byłam z mamą na cmentarzu... Wiem, ponure, ale naszły mnie twórcze myśli i nie mogłam powstrzymać moich palców od napisania tego tekstu ;)

Mam nadzieję, że się podoba, mimo iż nie komentujecie ;/ Ale na duchu podnosi mnie liczba wyświetleń (prawie 900!!) Co i tak mnie zdziwiło, ponieważ to nie jest fanfic, a wiem, że takie rzeczy lepiej się czyta ^^ No nic nie zanudzam więcej  xD

Więzienie...

When I am with you

Never will bad things happens 

When I am with you

I take the weapons 

To kill you

To be free 

And I will be

Without everything

Too me

Dam sobie radę bez miłości

Nie tylko ona pozwala mi żyć

Trzeba chcieć

być dobrym

Nie trzeba być Chrobrym, by coś zmienić

Lecz ja nic nie mogę zrobić

uwięziona w więzieniu moich i Twoich uczuć

Chcę się uwolnić

nie chcę nic już czuć

Nie chcę Cię widzieć

i wstydzić się uczuć

W końcu sięgam po broń

chcę być wolna

Jestem do tego zdolna

pogodziłam się z mym losem,

bawiąc się kłosem 

pszenicy

 

When U kiss me

When You kiss me

My feelings are so strong

Then are just we

Nothing else metters 

Everything will be better

Chcę powiedzieć Ci 

To, co dawno powinnam

Wszystko się popsuło

ja się zmieniłam

Ty się zmieniłeś

Nie wiem, czy na dobre 

czy na złe

Ale w duszy nadal wiem,

jak bardzo pragnę Cię

Nie chcę się nad nieszczęściami rozczulać

pewnie tak będzie lepiej

ale nic nie poradzę,

że przy Tobie czuję się znacznie cieplej

Pewnie i tak nie warto

Muszę zapomnieć tamto

Co było, nie wróci

musze tylko moje serce ukrócić

Co byś powiedział, 

gdybym nigdy miała już nie wrócić ?

When I am break

When I am break

You are smiling just like the freak..

Kiedy się załamię

chciałabym by ktoś 

walnął mnie w ramię

i powiedział:

"wszystko będzie dobrze"

I mu uwierzę

Chciałabym być otwarta na świat

Chciałabym byś potrafił widzieć

Ile mój świat jest dla mnie wart.

Co cenisz?

Odpowiedz sobie na to pytanie

nawet jedząc spokojnie śniadanie

Zobacz co cię otacza

I powiedz:

"Kocham Cię kochanie"

Scared.

Tu tu ru tu tu !!! Puk Puk? Kto tam ?
Oto proszę Państwa mój nowy blog, na którgo już wrzuciłam prolog mojego fanfiction.
Zobaczcie i komentujcie ;) Scared 
Hej Wam wszystkim ^^
 Ale nie zapominajcie o tym blogu ok ?

Nowy BLOG !!!!!!!

Kochani ! Kochani!
Mam dla Was nową wiadomość.
Otóż mam plan, by spróbowac moich sił w pisaniu fanfiction o One Direction. Cieawe czy mi wyjdzie?   Już od dłuższego czasu mam kilka opowiadań na papierze. Chciałabym się tym z Wami podzielić. Jeśli to czytacie, skomentujcie. Link do kolejnego bloga dodam za niedługo. Na razie ciciałabym poznać Wasze opinie.
Co o tym myślicie ? + oczywiście nie zawieszam tego bloga.
 Nadal będę dodawała nowe wiersze.
Papatki, pozdrawiam, Eunika ;)

Piszę to dla Ciebie...

 

Czuję, że tracę wszystko

choć jestem cholernym chłystkiem

wiem dużo o życiu

o sposobie bycia

ludzi których kocham

za nic się nie poddam

nawet jakbym miała

nie wiadomo ile zmartwień

Czasem jestem jak człowieka cień

Najważniejsze jest to że wiem

Co robić w życiu chcę

 

Chcę pomagać

powoli krok za kroczkiem do przodu nogę stawiać

nie chcę z mety nawiać

nie świętując zwycięstwa.

 

Sami możemy

jeśli bardzo chcemy

udowodnić światu

że nikt nie widzi pięknego kwiatu

kwitnącego na zielonej łące

albo gwiazdy jaśniejącej

na szerokim niebie

piszę to co chcesz wiedzieć

piszę to dla Ciebie

 

Wiedz więc

że wyrażam chęć

bycia w końcu dorosłą

już najbliższą wiosną

nie jestem w końcu mała

nie pozwolę by wolność w głowie mi szumiała

gdy we znaki będzie się dawała

nie będę  stać jak oniemiała

Nie będę już jej nigdy słuchała

 

To ku przestrodze

Uważajcie na swojego życia drodze...

 

 

****

 

 

Za szybą...

Jestem za szybą
Tylko udaję żywą
Pozwalam by świat
za mnie płakał
Gorącymi z żalu łzami
By cieszył się
Nawet małymi zwycięstwami
Zachwycał aię kolorami

Ja jestem w skorupie
Której boję się że nigdy nie rozłupię
Milczącym krzykiem
Proszę o pomoc
Lecz wyciągnięte ręce
Nigdy nie nadchodzą

Brak mi nadziei
Że coś kiedykolwiek się zmieni
Nie bądźcie zdziwieni
Kiedy się dowiecie
Że zostaliście wkręceni...

Robak...

Nie wiem co napisać
Patrzę jak królik kica
Siedzę na pięknej łące
Przyglądam się biedronce
Wszędzie otoczona jestem lasem
Czy nie zastanawiasz się czasem
Jak to jest być takim ptakiem
Albo malutkim robakiem
Pewnie ciekawie
Ale gdy siedzę sobie tak na trawie
I rozmyślam
Wiem że wiele dam
By zobaczyć świat
Z punktu widzenia
Takiego małego robaka

Lecz za dużo tego mojego myślenia
W głowie błachych spraw wiercenia
Cieszę się chwilą spokoju
Gdy obserwuję świat naokoło...

Drapieżnik

Nie ma tu miejsca dla mnie 
ten świat do mnie nie należy 
Nie każdy wie
że czuję się jak zamknięta w wieży
Czy jestem księżniczką czekającą na Twój ratunek ?
Nie sądzę
Moje wnętrze chroni gruby pakunek
Sama błądzę

Uciekam pośród drzew
Przerażenie mrozi mi krew
Biegnę co sił w nogach
Tobie się to najwyraźniej podoba
To już nie Ty za mną biegniesz
Tylko drapieżnik
czekający na swoją ofiarę
Nie ogarnęłam się w porę,
by w ciemności zobaczyć wystającą  gałąź
potykam się
już wiem
że nie przeżyję 

Podchodzisz powoli
a ja mimo woli
podziwiam piękno drapieżnika
w którego się zmieniłeś
widzę blask Twoich oczu
które przeszywają mnie do kości
w ciemności
już nie boję się o swoje życie
Gdy słyszę przeciągłe wycie
które przyprawia mnie o dreszcze
ile jeszcze 
wytrzymam ?

Taka gra

Kiedyś grałem w taką grę

W głowie swej chowałem się

Chyba wiecie jak nazywa się ta gra

"Zwariuj" - taką nazwę ma

 

Spróbujcie zagrać w tę grę

Zamknijcie oczy, poddajcie się

Zapomnijcie o świecie i nim chwila minie

Wzniesiemy razem całkiem nową świątynię

 

Ta mała gra zabawna jest

Zamykasz oczy, zapadasz w sen

Jestem tuż obok, uwalniam cię

Na drugi brzeg przebijmy się*

 

* Jim Morrison - Taka gra

Brak weny...

Heyka ludzie !
 Przepraszam za chwilową nieobecność na Blogu. Brak weny rozleniwił mnie totalnie. Mam nadzieję, że mi to wybaczycie ? Postaram się jakoś nadrobić zaległości i zmusić mój uparty umysł do współpracy -,-
Nie będzie to jednak łatwe, bo już po części rozpaczam, że wakacje dobiegają końca... Kto tęskni za starą, dobrą, poczciwą budą?
Ja średnio, a Wy ?

Trzeba działać !!

Wszystkim jest wygodniej stać z boku
Gdy wszędzie widać niedolę
Nie oszczędzasz mi widoku
którego więcej nie oglądać wolę
W cieniu jest najbezpieczniej
ale nie możesz wypierać tego wiecznie

Trzeba działać!
W pojedynkę sama nic nie zrobię
Stanie z dala to wielka chała
Na wszelkie sposoby pomogę
 Potrzebuję wsparcia
Nie chcę wiecznie słyszeć darcia
co robię dobrze
a co  źle
nie jestem idealna, skądże
ale wiem jaki jest ten świat
Bez dobrych ludzi nie jest już nic wart

Czasem nie wiem czy postępuję dobrze
 Lecz uczę się na swoich błędach
często coś głupiego palnę
potem żałuję
w głowę się walnę
nie zawsze się z tym dobrze czuję

Życie takie jest
i ja wiem że ty wiesz
że jeśli chcesz 
wszystko zdobędziesz...

;>

Stoję na moście ...

Stoję na moście
patrzę na rzekę
pod nim płynącą
Czuję pustkę
powoli wypełniajązą się miłośćią.

Nie mogę stracić ostatniej osoby
która mnie przy życiu trzymała
Nie przeżyłabym nawet doby
gdyby nie ręka która się do mnie wyciągała
widzę tylko kształt osoby 
która mnie przed upadkiem złapała

Czuję silne ramiona
które mnie trzymały
mimo wszystko czuję się spełniona 
Jego ciepło i siła otuchy mi dodały
 
 

Wołanie o pomoc

Cisza może być najgłośniejszym krzykiem
Wołania o pomoc nie wszyscy usłyszą
Ta umiejętność nie przyjdzie z wiekiem
Niewypowiedziane słowa w powietrzu wiszą

Samotność jest tym o czym nie chcę myśleć
Nie wiele ludzi wie jak to jest jej doświadczać
Gdy chce się tylko zasnąć
Gdy nie ma do czego wracać

GNIDA...

Jejku jakie to się robi trudne
Coś wydaje się potwornie nudne
Wiesz co się dzieje
A ja tylko myślę o tym
że się rozkleję
Gdyby nie potworna chęć
w samotności
Przeżywać każdą emocję
która w moim sercu gości
Potrzebuję czyjejś obecności

Jednocześnie chcę być sama
Nie zawsze czuję że obok mnie
Jest moja mama
Która dobrze wie
Jak to jest być niechcianym
Jedno wiem
Mój ojciec nigdy nie był mężem kochanym
Raczej pijanym
Gnidą która tylko nas przytłaczała
Naszych starań nigdy nie doceniała
A ja tak chciałam
By ta gnida mnie kochała

 Teraz mam w końcu względny spokój
I choć nie raz jestem w dołku
Teraz  myślę że
wiem gdzie jest moje miejsce
I choć kocham tatę najgoręcej
Wiem że nie chcę go widzieć nigdy więcej

Zmieniłam się cholernie
Zbyt długo przyglądałam się życiu biernie 

...

Emocje...

Niemożliwe co intensywne emocje robią z człowiekiem

Nawet jeśli jesteś już dojżały wiekiem

Nic nie poradzisz

na emocje których nie możesz się wyprzeć

Są wspomnienia do których nie możesz dotrzeć

Jednak nie ma ramienia na którym mógłbyś się oprzeć

Zapomnieć o całym Bożym świecie

Pogodzić się sam ze sobą

dzielić życie z ukochaną osobą

Czasem potrzebna jest samotnia

miejsce bezpieczne

w którym mógłbyś spać wiecznie

i nikt by Cię nie odnalazł

zbudowałbyś sobie szałas

Pełen bezpiecznego ciepła

Brakuje mi ostoi

i choć wiem że to nie przystoi

mam ochotę porządnie ponarzekać

nie chce całe życie uciekać

Nie mam już drogi powrotu

Nie mogę się schować do groty

Nie ucieknę przed czasem

Mogę tylko odważnie iść lasem

Czerpać ukojenie

widząc spojrzenie 

osoby na której  mi zależy

Która tak bardzo we mnie wierzy...

Deszcz...

Deszcz,

cholerny deszcz.

Dlaczego musi tak lać?

Dlaczego niebo ma ciągle płakać?

Spadają gęste łzy z nieba 

Patrząc na nie nic mi już nie potrzeba

oprócz uśmiechu,

przytulenia,

kojądego oddechu,

docenienia.

Na świecie ponuro,

buro,

czarno-biało.

Miałam nigdy się nie poddawać.

I co to dało?

Takich ludzi na serio jest mało,

Którzy chcą dawać

a nie brać.

Nie pozwalają problemom władzy sprawować.

Zastanawiają się ile jeszcze mogą światu dać.

Jak na razie brakuje koloru,

pierwowzoru,

szczęśliwego życia,

W którym miałabym coś do zdobycia...

Myślałam..

Myślałam że się wyleczyłam 

Myślałam że uczucia pokonałam

Na poczuciu wartości ubyłam

Myślałam że z serca Cię wygnałam

Było już dobrze

Już zobojętniałam

A tu nagle panie Bobrze

Z Twojego powodu płakałam

Nie mam już sił 

Dalej z tym walczyć

Kiedyś byłeś mój

Nie chcę na nią patrzeć

Chcę tylko mieć od Ciebie spokój

Nie rozglądać się z nadzieją

Że spotkam Ciebie gdzieś wokół

Mam dość marnowania życia

Mam dość po nocach wycia

Mam dość o uwagę błagania

Prosząc o pomoc rękę wyciągania

Zmarnowałam cały czas 

A Ty po prostu wyjebałeś mnie w las

Nigdy tak na prawdę nie było NAS

Hopless..

Deszczem leje
mam nadzieję
gdy się chwieję 
Ty mnie podnosisz 
o nic nie prosisz

Całe życie czegoś mi brakowało
coś wewnątrz mnie spokoju nie dawało
Niby wszystko było okej
ale instynkt darł się:
"WIEJ!!"


Hopless. Beznadziejny. Ale zapewniam, książka taka nie jest :) 

Ludzie często są pozbawieni miłości, nadziei, bezsilni, nie mogąc poradzić sobie z koszmarami dnia codziennego. Lecz możemy też wszystko wyprzeć z pamięci, by normalnie funkcjonować. Po długim czasie jesteśmy już wyzuci z emocji nawet jeśli rozpaczliwie pragniemy coś czuć.

Taki problem miała Linden Sky Davis. Nic nie czuła, gdy chłopcy uganiali się za nią pragnąc czegoś więcej. Nic. Tylko pustka. Dlatego, gdy całkiem przypadkiem spotyka niesamowicie przystojnego Deana Holtera wszystko nagle odwraca się do góry nogami... 

Jak to bywa w romansach. Szkoda tylko, że w życiu nie zawsze są happy endy...

Światła pochylenie..

Jest światło
I jest mrok
A ja tylko mówię Ci to
Co już od dawna oboje wiemy
Przyznać się nie chcemy
Do tego co oboje czujmy

To co jest między nami
Nigdy nie powinno się zdarzyć
Nie jest tak jak z innymi
Nie jest nam dane marzyć

Tylko Ty jesteś moim Światłem
Dałeś mi szczęście
Dla Ciebie walczyłam nawet z wiatrem
To Ty pokazałeś mi wejście do raju...
Nic już we mnie nie będzie puste
Gdy Ty będziesz mnie całował w usta ....




Jak sam tytuł wiersza wskazuje ten wiersz dedykuję książce pt. "Światła pochylenie" autorstwa Laury Whitcomb.

Książka jest historią Heleny i Jemsa, ducha i śmiertelnika, którzy całkiem przypadkiem odnajdują się w szkole, zakochują się w sobie i odnajdują krętą drogę by być na zawsze razem. Czy im się to uda?
Przeczytajcie ^^

Obsydian ...

Nie wiadomo jak to się zaczęło
ani skąd wzięło
ja czułam tylko 
jak wszystko wewnątrz mnie płonęło
Jesteś dla mnie zagadką
jak i upragnioną gratką

Nienawidzę cię
kocham cię
mam ochotę ukręcić Ci łeb
ale nie mogę też bez Ciebie żyć

Mieszane uczucia
jak w sercu kłucia
nienawiść
namiętność
arogancja
To jest to czym promieniujesz 
to jest to czym do mojego serca się włamujesz...

*WIERSZ DEDYKUJĘ KSIĄŻCE "OBSYDIAN" autorstwa  Jennifer L. Armentrout

O książce powiem tyle, że jest to opowieść o kosmitach, niebezpieczeństwie i szarej myszce jaką jest Katy Schwartz, główna bohaterka książki.... 
Zachęcam do czytania, warto ;)

POSTANOWIENIE !!!!!!

Jako że nie było mnie ostatnio na Blogu, dzisiaj, siedząc sobie i popijając herbatę wymyśliłam plan.
Mianowicie: moje wiersze odzwierciedlają moje uczucia, czasem nawet przygody. Często jest tak, że piszę wiersz odnośnie bohaterów danej książki, którą czytam obecnie, lub czytałam kiedyś. Dlatego od dzisiaj

(to jest 9 sierpnia 2014 roku) będę dodawać wiersze a przy okazji wstawię okładkę i króciutki opis tej książki. Wiersze momentami opisują bohaterów danych książek i moje uczucia względem nich...  

Co Wy na to ? 

Poznajecie??

Uciekłam...

Uciekłam od problemów 

i nawet mi nie mów 

czy to było złe czy dobre

Bo cały czas mam wrażenie

że obserwuje mnie kobra

Wyciszam umysł

kształtuję ciało

nie jest to wymymsł

że ciągle Czegoś jest mi mało

Nie chcę wspominać przeszłości

staram się nie myśleć o żadnej słabości

na którą mnie naraziłeś

o gniewie który we mnie wywołałeś 

o pustce którą zostawiłeś

Lecz chcę w końcu powiedzieć

Ze już na serio mam w dupie 

to co się z Tobą dzieje

Ruszyłam do przodu

Teraz nie mam powodu

do rozczulania

żałowania

Co było nie wróci

nie ma sensu się kłucić

Teraz będę tylko sobą

nikim innym

już nikim winnym...

soory...

Hejka Ludziska ;) Przepraszam, że nie było mnie na bloggerze tyle czasu, ale miałam wyjazd i niestety net mi uciekł...;( bywa, ale w zamian na papierze napisałam kilka wierszy... Nie wiem  może się spodobają???


Proszę piszcie w komach...

Pijemy żyjemy

"Pijemy, żyjemy.

Co złego,

to nie my ..."

Czasem fajne jest pogadać

coś śmiesznego nadać

Ciemność poskromić

Od dołka się odbić.

Trzeba ruszyć dalej

Już na wszystko walę

Mam dość bólu

Mój królu 

Nie dam sobą pomiatać

Nie rób ze mnie wariata

Wiem co widzę 

wiem co myślę

Jestem kibicem

Zatapiam smutki w Wiśle

Mam bombę

Jem omlet

Świruję

Wariuję

Świętuję

Darowałam sobie 

Kiedyś odwdzięczę się Tobie..

Jeszcze jest nadzieja...

"Because You're not done

You far too young

And the best is yet to come"

Jeszcze jeste nadzieja

że spotkam czarodzieja.

On mi powie,

co siedzi w Jego głowie.

Jeszcze jest nadzieja,

że świat będzie lepszy,

że pozbędzie sie wszystkich wieprzy.

Źli ludzie zaśmiecają świat

wdzą tylko setki wad

zaśmiecają ich umysły,

lecz to są tylko moję domysły.

Nigdy Wam  nie powiem,

co siedzi w mojej głowie.

Nigdy Ci nie powiem,

co myśle o Tobie.

Wiążesz moje serce,

i rozważam to wielce,

i rozwiązuje problemy,

o których nawet nie wiemy,

o których nie myślimy,

których nie widzimy...

*Tekst piosenki Nickelback-Lullaby 

W końcu coś zrozumiałam...

Siedziałam sama 

w ciszy i spokoju

lecz nagle coś się zmieniło

Wielkim Blaskiem zalśniło

Wyrwałam się z dołka

nie potrzebuję już tobołka 

by sięgnąć szczytu

Czy to nie miało racji bytu?

W końcu coś zrozumiałam

i nie wiem dlaczego tak się załamywałam

wszystkie pomoce zbywałam

Strachu nigdy nie pokonałam

Nieodpowiedniego Gościa pokochałam

Po nocach ryczałam

Teraz widzę Światełko w tunelu

Myślę że takich jak ja jest wielu

Co pobłądzili

z pułapek samych siebie nie oswobodzili...

Obietnice...

Obietnice dane,

i tak złamane.

Nadzieje pokonane,

uśmiechy wygnane.

Dlaczego zawodzę,

na każdej drodze,

po której chodzę?

Nad uczuciami swoimi

 mam wodzę, 

Lecz nie taką jaka chciałam.

Siebie i tak nie pokonałam...

Taka tam Ja...

Coś nie pozwala dalej ruszyć

Nie pozwala dalej żyć

Nie dam rady dalej walczyć

Wysysasz resztki moich sił

Myślałam że jestem silniejsza

Zawsze byłam wierniejsza

Bardziej Tobie

 niż sobie

Nie wszystko rozumiem

Nie wszystko naprawić umiem

Nienawidzę tych dziuniek

Ktore myślą że rządzą

ale tak na prawdę cholernie błądzą

Ja taka nie jestem

Nie jestem także Bestem

Nie jestem dobra

Często robię za bobra

Ryczę bez powodu

Bez najmniejszego dowodu

Prawie zawsze czuję się zdradzona 

Choć jestem pokręcona 

Za nos jak zwykle wodzona 

Jak zawsze cicha

Coś wewnątrz mnie zdycha 

Jak zwykle naiwna

I troszeczkę dziwna

Jest kilka takich osób

którym zaufać bezgranicznie nie sposob

Zawsze mnie wspierały

i gdy trzeba kopa na rozpęd dały

W nich mam wielkie wsparcie

stoją na warcie 

do moich

 sekretów 

i myśli

A teraz po prostu kliknę "wyślij"...

:*

Bez przerwy piszę...

Bez przerwy piszę 

niewypowiedzianymi słowami

wypełniam ciszę.

Mówię co mi na sercu leży

jakbym była zamknięta w wieży.

Zastanawiam się 

co mam powiedzieć.

Nie umiem tak bezczynnie siedzieć.

Cały czas rymuję

i choć nie za dobrze się dziś czuję

to kocham to uczucie 

gdy cos tworzę.

Może komuś na coś

oczy otworzę...

Może zawsze tak miało być

zawsze miałam tak żyć

zawsze miałam mówić 

wszystko na co 

patrzymy ale nie widzimy

co czujemy

czego się wstydzimy

jak się zachowujemy...

:)

Nie zadzieraj...

Nie zadzieraj z przeznaczeniem.

Bo to nie ma sensu,

nie rozczulaj nad marzeniem

Jak zatrutego owocu kęsu

na który sie skusiłam

Z rozkoszy dusiłam.

W zakręcony konflikt uwiłam...

Namieszałam.

Żaowałam.

Płakałam.

Dołowałam.

A to nic nie dało.

W dalszym ciągu

Ciebie było mi mało.

Wszystko się skończyło...

Nawet jeśli wszystko się skończyło,

nawet jeśli nam się dobrze żyło,

wspomnień z każdą chwilą przybyło,

Wiem, że wszystko to co było,

 będzie gdzieś w moim sercu wyło.

Zawsze z Wami było wesoło,

uśmiechałam się naokoło,

a gdy zostawałam sama,

dawałam za wygraną.

Wszystko się zmienia,

coś wychodzi z cienia,

po latach cierpienia,

w końcu się odważyłam 

powiedzieć to, czym skrycie żyłam.... 

Pomóż mi wstać...

"Nie wiem już nic.

Po pierwsze cały czas
gdzieś tracę wyobraźnię.

Pomóż mi wstać"

Pomóż mi się podnieść

z dołka w którego 

 przez Ciebie wpadłam

pomóż mi się podnieść

bym mogła wszelkie trudy znieść.

Pomóż mi zrozumieć

co w sercu masz

Czy mi je oddasz?

Po prostu mi pokaż

co czujesz

co kombinujesz

Ty zawsze rak robisz

Już się nie powstrzymujesz...

 

Obojętność...

Czy każdy się przejmuje.
Tym co kto czuje.
Jak się zachowuje.
Kogo rani.

         Kogo życie jest do bani.                    

Każdy idzie swoją drogą.
Nawet zimą srogą.
Nawet jeśli jest druga nogą w Niebie.
Nikt mu nie powie "KOCHAM CIEBIE"

Niczym UPADEK IKARA,
którego nikt nie zauważył.
Ten jeden gest o jego losie zaważył...

Obojętnie patrzymy na świat

nie dostrzegając kolorów 

jak i horrorów,

które nas otaczają...

Jeśli każdy by się przejmował...

"If everyone cared and nobody cry.

If everyone loved and nobody lie

If everyone shared and swallowed their pride. 

Than we'd see the day when nobody die."

Jeśli każdyby się przejmował,

kogo poturbował,

Czego pożałował,

kogo obrabował,

niesłusznie pocałował,

nieszczęśliwie pokochał.

Nie byłoby smutku,

płaczu,

śmierci,

Która tylko się wierci,

by zadać komuś ból

Jest jak król

ma władzę

i nic na to nie poradzę

Chcę znaleźć rozwiązanie 

i zrobię to.

Przyrzekam Ci kochanie.

Na wszystko znajdę radę.

Choć mam niejedną wadę

to nic na to nie poradzę...

<3

Wakacje

Wakacje się zbliżają,

dzeiciaki z lekcji uciekają.
Gwiazdy nad niebem wiszą,

a ja upajam się ciszą.

Cieszę się z wolności,
sama pośród swoich marzeń,
decyduję o kolejności zdarzeń.

Choć mam taką nadzieję,
że wszystko się jakoś uołży.
Tylko czy On będzie mógł
końca historii dożyć?

Nie na wszystkie pytania znajdziemy odpowiedź.
Nie na wszystko mamy czas.
Spróbuj mi dowieść,
że znasz odpowiedź.
Nim zgaśnie Słońca Blask.

;*

Dlaczego cierpię?

Dlaczego cierpię patrząc na Ciebie?

Czując się jak w Niebie?

Będąc przy Tobie,

jak przy żadnej osobie

czuję się mną:

zakręconą, 

wrażliwą,

życzliwą...

Może się nad sobą użalam

morze kopać dołki pod sobą pozwalam.

Lecz przed oczami

całymi nocami

widzę tunel

bez żadnego światła nadziei...

Nie wszystko zawsze się klei|

czasem musimy zrozumieć do czego dążymy,

czego chcemy,

co już wiemy.

By iść dalej,

nie oglądać się,

musiałam po prostu 

odkochać się...

Kocham moje przyjaciólki najbardziej na świecie

Kocham kocham kocham

Mają na imie pati i andzia bardzo ich kocham kocham kocham i tyle razy <3 <3

NIE MA TO JAK WŁAM NA BLOGA PRZEZ BLOGGERA^^

Blask...

Nikt nie kochał piękna jak Ona.

Jak dziewczyna zagubiona
w trudach życia.
Zawsze sama.
Pisała.
To, co w sercu miała,
o kryształkach kwarcu,
o tym, czym żyła.

I choć nocami wyła,
to i tak miała nadzieję, 

Że to, co ją czeka
już zawsze
będzie w rękach kochanego człowieka...

Nagle wszystko się dla niej zmieniło.
W końcu zobaczyła piękny Blask
w świetle szarości,
ciemności,
która przyczajała się...
Lecz tym Blaskiem był On.
Widziała go wciąż,
nie miała wyboru.
W końcu ktoś przywrócił
Jej światu kolory....

;*

Życie, życie...

Życie jest piękne,
lecz rzadko to zauważamy.
Życie jest cudem,
którego doświadczamy.
Nie każdy docenia
piękno istnienia.

Lecz są wrażliwi

ludzie uczciwi,

którzy cenią:

miłość,

życzliwość

cierpliwość,

wyrozumiałość.

Dlatego los 

właśnie tym ludziom

tak mocno 

daje w kość...

                                                                          <3

Ja, sama...

Sama ze sobą
czuję się najlepiej.
Sama ze sobą
dowiaduję się najwięcej.
Może to dobrze,
że nie mam nikogo?
Może to znak,
że mam iść swoją
drogą...

Jestem sama.
Niczym wytworna dama,
przez nikogo nie kochana.
Od świata odizolowana.
Zapach kurzu mnie
uspokaja.
Zapach papieru
do snu ukaja...

Odrzucenie...

Co zrobić z odrzuceniem?
Czy można dalej żyć?
Jak zapanować nad wspomnieniem?
Czy mam siłę,
by trzymać nić?

Życie się dla mnie kończy,
kiedy ktoś nas rozłączy.

Teraz zrobiła to ona..
Jak żmija przyczajona,
odebrała mi wszystko,
co kochałam,
czym żyłam
co tak ciężko zdobyłam..

<3

...

Hej ludzie !! Mam takie pytanko.. heh..
Chciałabym wiedzieć czy moje wiersze mają jakiekolwiek znaczenie ?
Czy się podobają? Jeśli tak, to które ?

Więc mam prośbę. Proszę, piszcie jakieś komentarze z Waszym zdaniem,
na prawdę zależy mi na waszej opinii i krytyce...
Nie trzymajcie mnie w niepewności ;) 

Pozdrowienia ^^

Eunika B

Nie pozwól mi odejść

Nie pozwól mi odejść
Nawet z tym
ostatnim oddechem.
 

Co byś zrobił,
gdybyś
nie mógł więcej
usłyszeć mego głosu?
Nie mógłbyś mnie dotknąć,
poczuć,
co to jest ciepło,
bliskość osoby,
którą cenisz.

Gdyby to było
nasze ostatnie
spotkanie?
Ostatni raz spojrzałabym
w Twoją twarz.
Poczuła piekące
łzy...

Co byś mi wtedy
powiedział?
Czy pozwoliłbyś mi
płakać?

Odejdę,
choć boję się,
tego, co będzie
bez Ciebie...
 

 Obudźmy się..
Nawet jeśli Ty nie możesz,
słyszeć mojego głosu,
MÓWIĘ CI !!
Już czas
odejść...

Błagam...

:)