Drapieżnik

Nie ma tu miejsca dla mnie 
ten świat do mnie nie należy 
Nie każdy wie
że czuję się jak zamknięta w wieży
Czy jestem księżniczką czekającą na Twój ratunek ?
Nie sądzę
Moje wnętrze chroni gruby pakunek
Sama błądzę

Uciekam pośród drzew
Przerażenie mrozi mi krew
Biegnę co sił w nogach
Tobie się to najwyraźniej podoba
To już nie Ty za mną biegniesz
Tylko drapieżnik
czekający na swoją ofiarę
Nie ogarnęłam się w porę,
by w ciemności zobaczyć wystającą  gałąź
potykam się
już wiem
że nie przeżyję 

Podchodzisz powoli
a ja mimo woli
podziwiam piękno drapieżnika
w którego się zmieniłeś
widzę blask Twoich oczu
które przeszywają mnie do kości
w ciemności
już nie boję się o swoje życie
Gdy słyszę przeciągłe wycie
które przyprawia mnie o dreszcze
ile jeszcze 
wytrzymam ?

Taka gra

Kiedyś grałem w taką grę

W głowie swej chowałem się

Chyba wiecie jak nazywa się ta gra

"Zwariuj" - taką nazwę ma

 

Spróbujcie zagrać w tę grę

Zamknijcie oczy, poddajcie się

Zapomnijcie o świecie i nim chwila minie

Wzniesiemy razem całkiem nową świątynię

 

Ta mała gra zabawna jest

Zamykasz oczy, zapadasz w sen

Jestem tuż obok, uwalniam cię

Na drugi brzeg przebijmy się*

 

* Jim Morrison - Taka gra

Brak weny...

Heyka ludzie !
 Przepraszam za chwilową nieobecność na Blogu. Brak weny rozleniwił mnie totalnie. Mam nadzieję, że mi to wybaczycie ? Postaram się jakoś nadrobić zaległości i zmusić mój uparty umysł do współpracy -,-
Nie będzie to jednak łatwe, bo już po części rozpaczam, że wakacje dobiegają końca... Kto tęskni za starą, dobrą, poczciwą budą?
Ja średnio, a Wy ?

Trzeba działać !!

Wszystkim jest wygodniej stać z boku
Gdy wszędzie widać niedolę
Nie oszczędzasz mi widoku
którego więcej nie oglądać wolę
W cieniu jest najbezpieczniej
ale nie możesz wypierać tego wiecznie

Trzeba działać!
W pojedynkę sama nic nie zrobię
Stanie z dala to wielka chała
Na wszelkie sposoby pomogę
 Potrzebuję wsparcia
Nie chcę wiecznie słyszeć darcia
co robię dobrze
a co  źle
nie jestem idealna, skądże
ale wiem jaki jest ten świat
Bez dobrych ludzi nie jest już nic wart

Czasem nie wiem czy postępuję dobrze
 Lecz uczę się na swoich błędach
często coś głupiego palnę
potem żałuję
w głowę się walnę
nie zawsze się z tym dobrze czuję

Życie takie jest
i ja wiem że ty wiesz
że jeśli chcesz 
wszystko zdobędziesz...

;>

Stoję na moście ...

Stoję na moście
patrzę na rzekę
pod nim płynącą
Czuję pustkę
powoli wypełniajązą się miłośćią.

Nie mogę stracić ostatniej osoby
która mnie przy życiu trzymała
Nie przeżyłabym nawet doby
gdyby nie ręka która się do mnie wyciągała
widzę tylko kształt osoby 
która mnie przed upadkiem złapała

Czuję silne ramiona
które mnie trzymały
mimo wszystko czuję się spełniona 
Jego ciepło i siła otuchy mi dodały
 
 

Wołanie o pomoc

Cisza może być najgłośniejszym krzykiem
Wołania o pomoc nie wszyscy usłyszą
Ta umiejętność nie przyjdzie z wiekiem
Niewypowiedziane słowa w powietrzu wiszą

Samotność jest tym o czym nie chcę myśleć
Nie wiele ludzi wie jak to jest jej doświadczać
Gdy chce się tylko zasnąć
Gdy nie ma do czego wracać

GNIDA...

Jejku jakie to się robi trudne
Coś wydaje się potwornie nudne
Wiesz co się dzieje
A ja tylko myślę o tym
że się rozkleję
Gdyby nie potworna chęć
w samotności
Przeżywać każdą emocję
która w moim sercu gości
Potrzebuję czyjejś obecności

Jednocześnie chcę być sama
Nie zawsze czuję że obok mnie
Jest moja mama
Która dobrze wie
Jak to jest być niechcianym
Jedno wiem
Mój ojciec nigdy nie był mężem kochanym
Raczej pijanym
Gnidą która tylko nas przytłaczała
Naszych starań nigdy nie doceniała
A ja tak chciałam
By ta gnida mnie kochała

 Teraz mam w końcu względny spokój
I choć nie raz jestem w dołku
Teraz  myślę że
wiem gdzie jest moje miejsce
I choć kocham tatę najgoręcej
Wiem że nie chcę go widzieć nigdy więcej

Zmieniłam się cholernie
Zbyt długo przyglądałam się życiu biernie 

...

Emocje...

Niemożliwe co intensywne emocje robią z człowiekiem

Nawet jeśli jesteś już dojżały wiekiem

Nic nie poradzisz

na emocje których nie możesz się wyprzeć

Są wspomnienia do których nie możesz dotrzeć

Jednak nie ma ramienia na którym mógłbyś się oprzeć

Zapomnieć o całym Bożym świecie

Pogodzić się sam ze sobą

dzielić życie z ukochaną osobą

Czasem potrzebna jest samotnia

miejsce bezpieczne

w którym mógłbyś spać wiecznie

i nikt by Cię nie odnalazł

zbudowałbyś sobie szałas

Pełen bezpiecznego ciepła

Brakuje mi ostoi

i choć wiem że to nie przystoi

mam ochotę porządnie ponarzekać

nie chce całe życie uciekać

Nie mam już drogi powrotu

Nie mogę się schować do groty

Nie ucieknę przed czasem

Mogę tylko odważnie iść lasem

Czerpać ukojenie

widząc spojrzenie 

osoby na której  mi zależy

Która tak bardzo we mnie wierzy...

Deszcz...

Deszcz,

cholerny deszcz.

Dlaczego musi tak lać?

Dlaczego niebo ma ciągle płakać?

Spadają gęste łzy z nieba 

Patrząc na nie nic mi już nie potrzeba

oprócz uśmiechu,

przytulenia,

kojądego oddechu,

docenienia.

Na świecie ponuro,

buro,

czarno-biało.

Miałam nigdy się nie poddawać.

I co to dało?

Takich ludzi na serio jest mało,

Którzy chcą dawać

a nie brać.

Nie pozwalają problemom władzy sprawować.

Zastanawiają się ile jeszcze mogą światu dać.

Jak na razie brakuje koloru,

pierwowzoru,

szczęśliwego życia,

W którym miałabym coś do zdobycia...

Myślałam..

Myślałam że się wyleczyłam 

Myślałam że uczucia pokonałam

Na poczuciu wartości ubyłam

Myślałam że z serca Cię wygnałam

Było już dobrze

Już zobojętniałam

A tu nagle panie Bobrze

Z Twojego powodu płakałam

Nie mam już sił 

Dalej z tym walczyć

Kiedyś byłeś mój

Nie chcę na nią patrzeć

Chcę tylko mieć od Ciebie spokój

Nie rozglądać się z nadzieją

Że spotkam Ciebie gdzieś wokół

Mam dość marnowania życia

Mam dość po nocach wycia

Mam dość o uwagę błagania

Prosząc o pomoc rękę wyciągania

Zmarnowałam cały czas 

A Ty po prostu wyjebałeś mnie w las

Nigdy tak na prawdę nie było NAS

Hopless..

Deszczem leje
mam nadzieję
gdy się chwieję 
Ty mnie podnosisz 
o nic nie prosisz

Całe życie czegoś mi brakowało
coś wewnątrz mnie spokoju nie dawało
Niby wszystko było okej
ale instynkt darł się:
"WIEJ!!"


Hopless. Beznadziejny. Ale zapewniam, książka taka nie jest :) 

Ludzie często są pozbawieni miłości, nadziei, bezsilni, nie mogąc poradzić sobie z koszmarami dnia codziennego. Lecz możemy też wszystko wyprzeć z pamięci, by normalnie funkcjonować. Po długim czasie jesteśmy już wyzuci z emocji nawet jeśli rozpaczliwie pragniemy coś czuć.

Taki problem miała Linden Sky Davis. Nic nie czuła, gdy chłopcy uganiali się za nią pragnąc czegoś więcej. Nic. Tylko pustka. Dlatego, gdy całkiem przypadkiem spotyka niesamowicie przystojnego Deana Holtera wszystko nagle odwraca się do góry nogami... 

Jak to bywa w romansach. Szkoda tylko, że w życiu nie zawsze są happy endy...

Światła pochylenie..

Jest światło
I jest mrok
A ja tylko mówię Ci to
Co już od dawna oboje wiemy
Przyznać się nie chcemy
Do tego co oboje czujmy

To co jest między nami
Nigdy nie powinno się zdarzyć
Nie jest tak jak z innymi
Nie jest nam dane marzyć

Tylko Ty jesteś moim Światłem
Dałeś mi szczęście
Dla Ciebie walczyłam nawet z wiatrem
To Ty pokazałeś mi wejście do raju...
Nic już we mnie nie będzie puste
Gdy Ty będziesz mnie całował w usta ....




Jak sam tytuł wiersza wskazuje ten wiersz dedykuję książce pt. "Światła pochylenie" autorstwa Laury Whitcomb.

Książka jest historią Heleny i Jemsa, ducha i śmiertelnika, którzy całkiem przypadkiem odnajdują się w szkole, zakochują się w sobie i odnajdują krętą drogę by być na zawsze razem. Czy im się to uda?
Przeczytajcie ^^

Obsydian ...

Nie wiadomo jak to się zaczęło
ani skąd wzięło
ja czułam tylko 
jak wszystko wewnątrz mnie płonęło
Jesteś dla mnie zagadką
jak i upragnioną gratką

Nienawidzę cię
kocham cię
mam ochotę ukręcić Ci łeb
ale nie mogę też bez Ciebie żyć

Mieszane uczucia
jak w sercu kłucia
nienawiść
namiętność
arogancja
To jest to czym promieniujesz 
to jest to czym do mojego serca się włamujesz...

*WIERSZ DEDYKUJĘ KSIĄŻCE "OBSYDIAN" autorstwa  Jennifer L. Armentrout

O książce powiem tyle, że jest to opowieść o kosmitach, niebezpieczeństwie i szarej myszce jaką jest Katy Schwartz, główna bohaterka książki.... 
Zachęcam do czytania, warto ;)

POSTANOWIENIE !!!!!!

Jako że nie było mnie ostatnio na Blogu, dzisiaj, siedząc sobie i popijając herbatę wymyśliłam plan.
Mianowicie: moje wiersze odzwierciedlają moje uczucia, czasem nawet przygody. Często jest tak, że piszę wiersz odnośnie bohaterów danej książki, którą czytam obecnie, lub czytałam kiedyś. Dlatego od dzisiaj

(to jest 9 sierpnia 2014 roku) będę dodawać wiersze a przy okazji wstawię okładkę i króciutki opis tej książki. Wiersze momentami opisują bohaterów danych książek i moje uczucia względem nich...  

Co Wy na to ? 

Poznajecie??

Uciekłam...

Uciekłam od problemów 

i nawet mi nie mów 

czy to było złe czy dobre

Bo cały czas mam wrażenie

że obserwuje mnie kobra

Wyciszam umysł

kształtuję ciało

nie jest to wymymsł

że ciągle Czegoś jest mi mało

Nie chcę wspominać przeszłości

staram się nie myśleć o żadnej słabości

na którą mnie naraziłeś

o gniewie który we mnie wywołałeś 

o pustce którą zostawiłeś

Lecz chcę w końcu powiedzieć

Ze już na serio mam w dupie 

to co się z Tobą dzieje

Ruszyłam do przodu

Teraz nie mam powodu

do rozczulania

żałowania

Co było nie wróci

nie ma sensu się kłucić

Teraz będę tylko sobą

nikim innym

już nikim winnym...