Pomiędzy ...

Jestem pomiędzy,
oczami nędzy,
widzę to,
czego
nie widzą inni.
 Oni nie czują się
winni,
za krzywdę
innych.

Jestem pomiędzy
ogniem a wodą,
ciszą a hałasem,
miastem a lasem,
jestem inna.
I czuję się winna
za krzywdę drugich.
 

Ogień mnie rozgrzewa.
Dodaje siły,
jego języki 

już zawsze będą się wiły,
w moich trzewiach,
spalą mnie na popiół,

aż zostanie tylko piach...