Ideały.

Nie ma ideałów

Nie ważne jak bardzo byś się starał

Nie unikniesz problemów

Ktoś ciągle będzie kłamał

W oczy śmiejąc Ci się w twarz

Z pozoru przyjaciel i powiernik

O jego naturze dowiadujesz się teraz

Od tej pory przeciwnik

Modlisz się w duszy by nie wybuchnąć

Krok po kroku idziesz na przód

Czasem chcesz zasnąć

To jednak nie jest powód

Podnieś do góry głowę

Nie pozwól by Cię poniżano

Bo tak na prawdę ani o połowę

Cię nie przewyższają

Bądź sobą 

Pokaż swoją wartość

Cokolwiek zrobisz będę z Tobą

Teraźniejszość i przeszłość

Teraz one się nie liczą

Bo to o przyszłość

Trzeba teraz walczyć

Chwile

Uwielbiam te chwile 

Gdy niczym się nie przejmujemy 

Iskierka w oku to tyle co nic

Ale wtedy widzimy że żyjemy

Z początku sobie nieznani 

Całkiem obcy teraz razem

Nie rozdzielani

W twoich oczach mam bazę

Tylko tam jestem bezpieczna

Może i nasza egzystencja nie jest wieczna

My cieszymy się chwilami

Gdy się rozdzielamy 

Nic nie jest takie samo

Słońce nie świeci już

Tak jasno

Nie czuję się jak 

Ptak

Nie latam Ty też

Wiesz?

Przepraszam za tak długą nieobecność, ale mam tyle nauki, że ledwo wyrabiam, lecz piszę nieustannie w zeszytach, więc zacznę niedługo dla Was przepisywać. Powiem szczerze od jakiegoś czasu nie wszystkie moje wiersze są takie smutne, ponure. Nie wiem, czy to zmiana klimatu, otoczenia, ludzi, ale nie jest już tak jak kiedyś, niemniej dalej piszę, to moja terapia. Wy jesteście moją terapią. 

Kocham Was za to, że czytacie, jesteście w ten sposób częścią mnie :) 

Dziękuję ;)