Podziwiam.

Tam, gdzie mieszkam.

Tam, gdzie żyję.

Tam, gdzie marzę.

Tam, gdzie moimi myślami 

Was obdarzę.

Czasem jestem wściekła. 

Czasem jednak podziwiam.

Siedząc na ławce na sadzie.

Widzę

I słyszę to,

Czego inni nie widzą.

Blask słońca,

Śpiew ptaków.

I tak bez końca. 

Podziwiam.

Siedząc na ławce

czuję się niesamowicie.

I chociaż mi mówicie,

Że jest inaczej.

Przypatrując się kawce

Widzę to, co nam umyka.

Przez palce przemyka.