Przeżywam historię
Niekoniecznie moją
Przeżywam decyzje
Niekoniecznie moje
Płaczę po starcie
Niekoniecznie mojej
Niekoniecznie moją
Przeżywam decyzje
Niekoniecznie moje
Płaczę po starcie
Niekoniecznie mojej
Czy wiesz jak to jest przeżywać historię bohatera powieści?
W niektórych głowach się to całkowicie nie mieści.
Ale nie w mojej.
W niektórych głowach się to całkowicie nie mieści.
Ale nie w mojej.
W mojej głowie każda historia coś wieczorem mi opowie.
Czegoś błędy innych nauczą.
Rady starszych pouczą.
Czegoś błędy innych nauczą.
Rady starszych pouczą.
Czyjeś emocje stają się moimi
I czuję że nie powinnam się dzielić nimi.
Czuję, że są moje.
I czuję że nie powinnam się dzielić nimi.
Czuję, że są moje.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz